ความรักหลากอารมณ์ที่ดอมดมอยู่กลางดงโรคระบาดโควิด-19 เพื่อนที่ไม่ใช่เพื่อน แฟนที่ไม่ใช่แฟน งานนี้ไม่มี "กามเทพ" มีแต่ "กามรมณ์" ในกมลสันดาน
ความรักหลากอารมณ์ที่ดอมดมอยู่กลางดงโรคระบาดโควิด-19 เพื่อนที่ไม่ใช่เพื่อน แฟนที่ไม่ใช่แฟน งานนี้ไม่มี "กามเทพ" มีแต่ "กามรมณ์" ในกมลสันดาน
ปลายลิ้นสากลากวนหัวถัน ยอดเกสรรุกชูชันเกินจะต่อต้าน แพรวเริ่มขยับหนีตามจริตจะกร้าน ด้วยเพราะรู้โดยสันดานว่าตัวเองก็สมยอม แต่ก็ต้องพยายามขัดเอาไว้หน่อยไม่ให้ฝ่ายโน้นคิดว่าง่ายเกินไป! เธอกระเถิบตัวขึ้นไปพิงกับพนักวางแขนของโซฟา ครานั้นพีก็ยังตามขึ้นมาโดยการใช้คางพาดไว้บนเนินอก
.
“หนีทำไม?”
เขาเค้นเสียงถาม ลมหายใจร้อนผ่าวจนผิวเต้าเกร็งลุก
.
“……..”
แพรวไม่ตอบ เธอเหลือบมองไปทางอื่นพลันใช้มือปิดบังหน้าอกตัวเองเอาไว้ ก่อนจะดันร่างอันบอบบางกระเถิบหนีขึ้นไปพิงกับพนักโซฟา
.
“กูไม่ให้มึงหนีหรอก! … มึงพลาดแล้วที่คิดจะยั่วกูอีแพรว!!”
.
ร่างหนาโผขึ้นไปประกบ! ชั่วเสี้ยวอึดใจสองกายก็กลมกลึงรวมเป็นหนึ่ง พีสอดแขนเข้าล็อคตัวแพรวเอาไว้ ก่อนจะใช้เข่าดันลำตัวส่วนบนอันแน่นหนาทาบลงไปทับ! มันช่างรุนแรงผิดมนุษย์มนา แรงจนแยกไม่ออกว่าเขาคิดจะปล้ำหรือบ้าคลั่งกันแน่! ซอกคอเนื้อบางใสจึงโดดดูดเข้าอย่างจัง!
.
“จ๊วบบบบ!!!!”
.
“อ่าาาาา…พี…อืม..ม…ม.. พี….อือ..อ..อ”
.
แพรวสยิวเสียวจนเผลอหลุดเสียงคราง เธอไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าแพรหนวดแหลมๆ ของเกย์คิงย์ จะสร้างมธุรสแห่งอารมณ์กำหนัดได้มากถึงเพียงนี้ ทุกครั้งที่พีบี้บด! เธอจึงต้องพยายามหันคอเปลี่ยนมุม ให้จุดบอบบางได้รับอานิสงห์แห่งความเสียวได้ถ้วนทั่ว!
.
สาบานได้ว่ามันโคตรจะมีความสุขเลย! ร่างกำยำของพีรูปคลึงไปโดนส่วนไหนก็มีแต่ความล่ำ! ยิ่งเขารุกล้ำแพรวยิ่งมีแต่ความฟิน! แต่ทว่าใบหน้านี่สิที่แสนจะเรียบเฉย! ต่อให้พีจะเลื้อยขึ้นมาเลียเข้าที่ซอกหูแพรวก็ยังคงทำเป็นเฉยชา เธอไม่หลุดเสียงครางออกมาอีกเลยนับจากครั้งแรก แถมยังเลือกที่จะนอนนิ่งเป็นท่อนไม้แข็งทื่อไร้ความรู้สึก!
.
“ทำกูเลยสิ…อยากทำอะไรก็ทำ…พวกผู้ชายสารเลว”
เธอประชด
.
“มึงไม่ต้องพูดหรอกกูเอามึงแน่อีแพรว..!”
.
กระเทยควายถลกเสื้อออก! ตามติดมาด้วยการปลดตะขอกางเกงด้วยความแคล่วคล่อง ไม่ถึงชั่วเคี้ยวหมากแหลกร่างอันล่อนจ้อนก็จู่โจมหญิงสาวที่ได้ชื่อว่าเป็นเพื่อนที่สนิทที่สุดราวกับปีศาจร้าย! กิจกามนี้ไม่จำเป็นต้องยื่นกู้! แค่ชูขาให้สูงเข้าไว้ อวัยวะแห่งความเป็นชายก็โยกย้ายทิ่มแทงแต้มสะสม!!!
.
ดอกเบี้ยไม่ต้องคิด ค่าธรรมเนียมก็ไม่ต้อง แค่ทำเป็นเนียนเอากับเพื่อนได้นั้นก็แย่ยิ่งกว่าหมาตัวหนึ่งแล้ว! พีร้องครางราวกับอยู่ในโรงฆ่าสัตว์ อวัยวะของเขาแหวกผ่านโพลงสวรรค์ด้วยน้ำหล่อเลี้ยงที่ปริ่มออกมาพอหลอมแหลม สิ่งนี้บ่งบอกว่าแพรวเองก็ไม่ได้มีอารมณ์เท่าไหร่ เธอขืนตัวเองไว้ นิ่งเงียบ จากจะเงี่ยนกลายเป็นเหลือเพียงความรังเกียจรังงอน
.
แพรวเหงื่อไคลเปรอะปื้นเต็มตัว อีกทั้งลำตัวก็ถูกจับโยนไปไหนต่อไหน หญิงสาวกำลังโดนประทุษร้ายโดยเจตนา! หว่างขาเธอถ่างอ้าร้อนวาบไปยันหัวหน่าว แถมยังแสบทรวงจวนจะทนมิอยู่ อีกนิดเดียวคงจะร้องให้พีหยุดกระหน่ำเป็นแน่! แต่ก็ทำไม่ได้เนื่องจากโดนริมฝีปากหนาๆ โน้มลงมาประกบจูบซะก่อน!
.
“จุ๊บ , จุ๊บ , จุ๊บ , จ๊วบบบบบ”
.
“อ่าาาา…มึงเสร็จกูล่ะอีแพรว!!”
พีถอนปากออกมากระซิบที่ข้างหู โดยที่บั้นเอวยังคงทำงานเป็นแท่งปั้มไฮโดรลิค
.
“ช่างแม่งมึงสิ”
แพรวตอบกลับ ทั้งที่เหงื่อท่วมตัว ปอยผมเปียกๆ แปะเปื้อนแนบหน้าอก
.
“ปากดีนักนะมึง! หันหลังมา! อ้าาาา! เยส!!!! , เร็ว! , กูบอกให้หันหลัง!!!”
.
“พรึบ!”
.
“ว๊ายยยย!!!!”
“พีอย่า! กูไม่ชอบท่านี้กูจุก!”
.
“เปรี๊ยะ!!!!”
.
“โอ๊ย! …อีพี….ซีดดดด”
.
“เปรี๊ยะ!!!”
.
“อีเหี้ย! นั่นตูดกูนะ!”
.
“หึ! ตูดมึงกูเสร็จกูอยู่ดี กูจะล่อแม่งทั้งหน้าทั้งหลังเลย!”
.
จบคำพูดนี้สองเพื่อนซี้ก็ไม่มีบทสนาต่อกันอีกเลย กระบวนท่ารักกลายเป็นการด็อกกี้แบบสมบูรณ์แบบ น่มน๊มของแพรวพาดคาอยู่กับพนักพิงโซฟา ดวงหน้าเธอแหงนเชิดขึ้นในทุกๆ ครั้งที่พีกระแทกสวน! เขาประกบหลังในท่าคุกเข่า ใช้ฝ่ามือดึงรั้งกับหัวไหล่สาวเจ้า บางจังหวะก็ลามปามไปถึงการจิกผม!
.
พีกระหน่ำสอดท่อนรักจนเนื้อตัวโยกโยน เสียงตุ๊บๆ ตั๊บๆ ทำเอาผมเพ้ากระเซอะกระเซิงเสียทรง หยาดเหงื่อหยดกระเซ็นช่านซัดใส่แผ่นหลัง ตัดภาพลงไปด้านล่างจะเห็นขาโซฟาโยกไปตามน้ำหนักตัว มันกระเถิบขึ้นหน้าทำระยะได้ 2 มิลิเมตรในทุกๆ ครั้งที่เปรมกระแทกดุ้น! จากที่ตั้งอยู่กลางห้องหน้าจอทีวี บัดนี้ด้วยฤทธาของการบี้บด โซฟามหัศจรรย์ได้นำพาพีกับแพรวเขยื้อนมาจนจะชนกับผนังห้องฝั่งตรงข้ามอยู่รำไร! แล้วถ้าหากก้มลงไปมองไซร้ เราจะเห็นหลักฐานเป็นรอยครูดลากยาวที่ทำกับพื้นอพาร์ทเมนท์!
.
“แกร็กๆ , แกร็กๆ , แกร็กๆ , แกร็กๆ”
เสียงโซฟาร้องทรมานพอๆ กับคนที่กำลังทำเซ็กส์
.
โดยเฉพาะในช่วงเวลาที่ใกล้เสร็จกิจ การซอยยิกของมันยิ่งสั่นรัวยิ่งกว่าดิลโด้ที่ต่อกับไฟบ้านซะอีก! พีหลับตาในขณะที่แพรวเองก็ด้วย! เขาเกรงไปทั้งขาไล่ขึ้นมาจนสุดลำ พลันพ่นน้ำกามอัดเขาใส่กลีบร่องแบบไม่เกรงใจ
.
“อ๊าาาาาาาาาา!!!!”
.
“ปิ๊ดดดด!!”
.
แพรวพุ่งตัวขึ้นหน้า ก้นของเธอสะบั้นสั่นสะท้านพลันโย้ขึ้นไปตามแรงกระแทก ทิ้งไว้เพียงมวลของเหลวยืดขาวที่หลากลงมาจากร่องเสียว หยดใส่โซฟาเกรอะกรัง…
.
“แฮกๆ , แฮกๆ , แฮกๆ , เฮ้อ…!”
แพรวหายใจหอบ เธอพาดใบหน้าเข้ากับพนักพิงโซฟา และทันทีที่แหงนขี้นมาก็เจอเข้ากับผนังทึบตันไร้ซึ่งการหลบหนี ด้วยความสัตย์จริงว่า.. สีหน้าแพรวดูไม่ดีนัก อาจจะเป็นเพราะตกใจหนักไม่คิดว่าเพื่อนจะปล่อยในก็เป็นได้
.
“อีพี…อีเหี้ยะเอ๊ย!”
เธอคิดในใจ ก่อนจะหลับตาลงทิ้งลำตัวส่วนบนเข้ากับพนักวางแขน แล้วหอบหายใจต่ออีกสักพัก
.
ตรงข้ามกับพีที่ถึงกับหมดสภาพ กระเทยควายหลับลงที่ด้านข้างแพรว เขาฟาดลำตัวดำขลับลงติดๆ กับแพรว แล้วก็มีการสบตากันอยู่แว็บหนึ่ง ก่อนที่เสี้ยวอึดใจต่อมาแรงโน้มถ่วงจะลากพีลงไปกองกับพื้นด้านล่างสลบไสล…
.
“ตุ๊บ!”
.
“แพรว..ของมึงดีจริง…กูยอมรับเลย”
ทิ้งท้ายไว้แค่นั้นแล้วภาพก็ตัดไป พีหลับด้วยพิษของความเหนื่อย
.
“อีห่า…แล้วมึงคิดว่ากูไม่เจ็บกับไอ้นั่นของมึงรึไง…แฮกๆ , แฮกๆ , แฮกๆ เสือกแตกในเป็นอีก มึงมันไม่ใช่ตุ๊ดแล้วอีเวร..ร..ร…ร” , “เฮ้อ…เหนื่อย…ย…ย..ย”
สาวเจ้าพลิกตัวเป็นนอนหงาย ยกขาเรียวขึ้นพาดกับพนักโซฟา วางศีรษะกับที่วางแขน จากตรงนี้พอมองลงไปแพรวยังเห็นกลีบร่องของตัวเองแดงเรื่ออยู่เลย
.
“เจ็บชะมัด….อีเพื่อนเหี้ย!”
“วู่วววว… เอาเป็นว่ากูขอนอนพักเป็นเพื่อนมึงก่อนล่ะกัน”
.
หลับตาลงอีกครั้ง ซึ่งคราวนี้ก็ทำให้ทั้งคู่หลับไหลกันไปเลย แพรวนอนบนโซฟาล่อนจ้อน พีเองก็ล่อนจ้อนเช่นกันแต่แผ่หลาอยู่บ้นพื้น นี่มันคือการได้กันประเภทไหน จะว่าฝืนก็ไม่ใช่ จะว่าเต็มใจก็ไม่เชิง ความสัมพันธ์ของพวกเขา เมื่อเพื่อนได้กับเพื่อน แล้วจะมองหน้ากันติดอยู่หรือเปล่า?
.
.
ร่องรอยจากขาโซฟาที่กรีดร้าว พื้นกระเบื้องที่ครูดจนแทบจะแตกเป็นเสี่ยง แพรว , พี , มิวท์ , เปรม , พวกเขาอาจจะร้าวกันขนาดนี้แล้วก็ได้.. (แค่ยังไม่รู้ตัว!)