เฉียวโม่หยูคร้านที่จะสนใจเขา เธอเริ่มมองหาเสื้อผ้าของเธอและถามเขาว่า "ชิงอี้เฉิน นายเอาเสื้อผ้าของฉันไปซ่อนไว้ที่ไหน?"

เมื่อชายหนุ่มได้ยินหญิงสาวเรียกชื่อเต็มของเขาครั้งแรก เขาเหยียดยิ้มหยันอย่างนึกดูแคลน ร่างกายของเขาเริ่มร้อนขึ้นมาอีกครั้ง เหงื่อไหล่ลงมาจนทำให้คอเสื้อของเขาเปียก

"ไม่ใช่เธอหรือไงที่โยนเสื้อผ้าทิ้งไปนอกหน้าต่าง?"

ว้าว นี่ฉันทำแบบนั้นเหรอเนี่ย? เฉียวโม่หยูประหลาดใจเบาๆ และชื่นชมในความกล้าของตัวเอง จู่ๆเธอก็ลุกขึ้น สาวเท้าออกไปทีละก้าว ทีละก้าว ทั้งๆที่ร่างกายยังคงเปลือยเปล่า เธอตัดสินใจเลิกต่อล้อต่อเถียงกับชายหนุ่มผู้นี้ หลังจากที่แต่งตัวเสร็จ เธอจะได้ตื่นจากความฝันบ้าๆนี้สักที ความฝันที่เธอถูกปฏิบัติราวกับเป็นตัวเชื้อโรคก็ไม่ปาน

"นี่เธอคิดจะทำอะไรอีก?!" แววตาชิงอี้เฉินเปล่งประกายน่ากลัว

เธอยักไหล่ตอบกลับไปว่า "ฉันก็กำลังจะหาอะไรมาคลุมร่างที่เหมือนหมูของฉันยังไงล่ะ" ก็เขาบอกเองนี่นา ว่าการเห็นร่างเปลือยเปล่าของเธอก็เหมือนกับมองเห็นหมูตัวหนึ่ง?

เธอเดินเข้าไปยังห้องสูท เปิดตู้เสื้อผ้า มองเห็นคอลเลคชั่นล่าสุดทั้งเสื้อเชิ้ตและกางเกงผู้ชาย

ชิงอี้เฉินรูปร่างสูงโปร่ง เธอจึงเลือกเสื้อเชิ้ตที่แขวนไว้แล้วสวมคลุมทับร่างตัวเองทันที ความยาวของเสื้อยาวเหนือเข่าเธอขึ้นมา 10 เซน จึงดูเหมือนว่าเธอกำลังสวมกระโปรง

ก่อนที่เธอจะเดินออกจากห้อง เธอหยุดยืนอยู่ตรงหน้าเตียงขนาดหนึ่งเมตรแปดสิบเซน ที่วางไว้ในห้องนั่งเล่น ตามบทที่ผู้เขียน เขียนไว้ว่า ชิงอี้เฉินและหยูโหรวฮวนมีความใกล้ชิดสนิทสนมแน่นแฟ้นต่อกันราวกับทั้งคู่คือเมฆและฝนจวบจนบทสุดท้ายของเรื่อง

แต่ดูเหมือนว่าตอนนี้ พวกเขาทั้งคู่ยังอยู่ในช่วงเริ่มต้นพัฒนาความสัมพันธ์และยังไปไม่ถึงจุดนั้น

เมื่อหาอะไรมาคลุมร่างกายของตัวเองแล้ว เฉียวโม่หยูรู้สึกอารมณ์ดีขึ้นมานิดนึง และมีเวลาครุ่นคิดถึงความฝัน ฉากที่ต้องปะทะกับชิงอี้เฉิน ทำให้เธอรู้สึกลำบากใจและกระอักกระอ่วน เธอจึงเดินเข้าไปยังห้องน้ำ

ในขณะเดียวกันนั้นเอง ชิงอี้เฉินไม่รู้เลยว่าการที่เขาถูกวางยานั้นส่งผลกระทบต่อเขาอย่างไรบ้าง เขาคลายเนคไทออกแล้วเขวี้ยงออกไปสุดแรง

เฉียวโม่หยูเป็นคนแรกที่เข้าห้องน้ำ หลังทำความสะอาดมือของเธอแล้วเธอเริ่มสางผม ทันใดนั้นเธอสัมผัสได้ถึงเลือดบนศีรษะ หัวใจเธอเต้นระรัวในอก รู้สึกเย็นเฉียบที่ขั้วหัวใจ

ถ้านี่คือความฝัน แล้วทำไมเธอถึงใช้ห้องน้ำได้ล่ะ?

ปกติความฝันจะจบลงเมื่อต้องเข้าห้องน้ำไม่ใช่เหรอ!?"

ฉากก่อนหน้านี้ก็ดูสมจริงเกินไปที่จะเชื่อว่าเป็นแค่ความฝัน ความฝันอะไรจะรายละเอียดชัดเจนขนาดนั้น?!

เฉียวโม่หยูรู้สึกสั่นจนถึงปลายเท้า เธอรู้สึกเหมือนกำลังจะจมน้ำ เธอเปิดเปลือกตามองไปยังกระจกที่อยู่เหนืออ่างล่างหน้า

เธอนิ่งงันอยู่กับที่ ตกตะลึงกับภาพที่เห็น ภาพของคนแปลกหน้าที่สะท้อนอยู่ในกระจก หญิงสาวที่อยู่ในกระจกนั้นงดงามราวกับเทพธิดา  คิ้วเรียวบางสวย ดวงตากระจ่างใสราวกับดวงจันทร์ จมูกของเธอโด่งและตรง ริมฝีปากอวบอิ่มระเรื่อชมพูอย่างเป็นธรรมชาติ เมื่อเผยอรอยยิ้ม ทำให้เธอดูน่ารักน่าทะนุถนอม

ใบหน้าเธอเป็นความงามตามธรรมชาติอย่างแท้จริง ส่วนรูปร่างของเธอนั้นสุดแสนจะเซ็กซี่เย้ายวน

เฉียวโม่หยูมีหน้าอกขนาดซีบวก ทั้งที่สวมเสื้อผู้ชายก็ไม่อาจอำพรางความภาคภูมิใจนี้ไว้ได้ เอวของเธอคอดกิ่วบวกกับขาที่เรียวยาวและบาง ยิ่งทำให้เรือนร่างนี้สมบูรณ์แบบ ราวกับว่าเธอไม่เคยมีลูกมาก่อน

เธอจำได้ว่า ตามนิยายต้นฉบับ เจ้าของเรือนร่างนี้งดงามตามธรรมชาติสรรสร้างอย่างแท้จริง เธอไม่เคยทำศัลยกรรมใดๆ

ดังนั้นเมื่อเอาข้อเท็จจริงมาประกอบดู แสดงว่าเธอได้หลุดเข้ามาสู่โลกในนิยาย แล้วกลายเป็นเฉียวโม่หยู หญิงสาวที่ถูกชิงอี้เฉินรังเกียจ?

นี่ไม่ใช่แค่การอ่านนิยายธรรมดาๆ แต่ตัวเธอดันหลุดเข้ามาอยู่ในโลกนิยายจริงๆ ทุกอย่างดูน่าเหลือเชื่อราวกับเรื่องเพ้อฝัน

เธอยกมือขึ้นมาแตะที่หน้าตัวเอง เพื่อทดสอบว่านี่คือตัวเธอ ตอนนี้เธอไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากยอมรับว่านี่คือเรื่องจริง

สิ่งที่เธอต้องรู้ตอนนี้คือเธอเข้ามาอยู่ในนิยายแล้ว จุดจบของเธอยังคงเหมือนเดิมตามเนื้อเรื่องหรือเปลี่ยนแปลงไปหลังจากนี้? ความโชคดีที่เปรียบเสมือนปลาคาร์ฟจะตามเธอเข้ามาในนิยายด้วยหรือไม่?

เธอหยุดความสงสัยของตัวเองไว้เพียงเท่านี้ และตัดสินใจที่จะจัดการทุกอย่าง ค่อยเป็นค่อยไป

ดังนั้นเธอจึงไม่รีบร้อนออกจากห้องน้ำ เธอจำเป็นต้องใช้เวลาใคร่ครวญและจดจำถึงเหตุการณ์ในนิยาย เธอจำได้ว่าหลังจากเฉียวโม่หยูออกจากห้องน้ำ มีเจ้าหน้าที่แอบถ่ายวิดีโอในขณะที่ตัวเธอเองสวมใส่เสื้อผ้าไม่เรียบร้อย หลังจากที่เธอประสบความสำเร็จในฐานะนักแสดง วิดีโอตัวนี้ถูกนำมาเปิดเผยต่อสาธารณะ ทำให้ชื่อเสียงเธอเสียหายย่อยยับ เธอถูกกล่าวหาว่าเป็นคนล่อลวงชิงอี้เฉิน

ในนิยายยังบอกอีกว่า ชิงอี้เฉินรู้สึกทรมานจากการถูกวางยา เฉียวโม่หยูจึงใช้ประโยชน์จากเหตุการณ์นี้ ถ่ายรูปคู่พวกเขา แต่ชายหนุ่มผลักหญิงสาวลงไปกองกับพื้นและรีบวิ่งไปเข้าห้องน้ำเพื่อหวังว่าน้ำเย็นจะช่วยดับความร่อนรุ่มในร่างกายให้จางหายไป

เธอมองไปรอบๆ เดี๋ยวก่อนนะ! ตอนนี้ตัวเธอเองครอบครองห้องน้ำอยู่ แล้วชิงอี้เฉินจะเข้ามาอาบน้ำได้ยังไง?