เพราะเธอกลัวที่จะถูกคนอื่นค้นพบ และคงไม่มีทางที่จะอธิบายแหล่งที่มา จ้าวซิ่วหลัน จึงไม่ได้นำอะไรออกจากพื้นที่เพื่อให้จ้าวซิ่วซู่กิน

เด็กผู้หญิงคนนั้นมีวาวาโถวก้อนเดียวตอนเที่ยง เธอจะอิ่มได้ยังไง?

ไม่แปลกใจเลยที่คนยุคนี้ผอมแห้ง เพราะกินไม่ดีทุกวัน ขาดสารอาหาร จึงเติบโตไม่เต็มที่เหมือนต้นไม้ขาดปุ๋ย แคระแกร็น!

เฮ้อ ดูเหมือนว่าคงต้องเข้าไปเมืองดูบ้างแล้ว เมื่อมีเธอที่นี่ จ้าวซิ่วซู่ น้องสาวคนนี้ของเธอ จะต้องได้รับการเลี้ยงดูอย่างดี ได้กินแต่ของมีประโยชน์และอวบอ้วนขึ้น…

…

หลังจากทำงานมาทั้งวัน เมื่อจ้าวซิ่วหลัน กลับมาถึงบ้าน จ้าวเหว่ยกั๋วก็เพิ่งกลับมาเช่นกัน

หลี่ลี่ฮวนเตรียมอาหารเย็น

หลี่ลี่ฮวนเพียงทำตามคำสั่งของจ่าวเหว่ยกัวเท่านั้น 

จากมุมมองของจ้าวซิ่วหลัน หลี่ลี่ฮวนไม่ได้ทำงานอะไร ดังนั้น หลี่ลี่ฮวน สมควรต้องทำ

ยกเว้นหม่าหยูเหม่ยที่กำลังตั้งครรภ์ ที่ไม่ทำงานแล้ว! แม้แต่จ้าวซิ่วซู่ ซึ่งอายุเพียงหกหรือเจ็ดขวบก็ยังต้องทำงานบ้าน แต่หลี่ลี่ฮวน ปกติไม่ได้ทำงานอะไร

เดิมที หลี่ลี่ฮวนทำงานนอกบ้านเหมือนคนอื่นๆ แต่เนื่องจากหม่าหยูเหม่ยตั้งครรภ์ เธอจึงใช้ข้ออ้างที่ว่าต้องการใครสักคนมาดูแล จ้าวเหว่ยกั๋วก็ยินยอม หลี่ลี่ฮวนจึงไม่จำเป็นต้องได้รับคะแนนการทำงาน

ในยุคนี้ การได้รับคะแนนงานจากการทำงานนั้นไม่จำเป็น และคุณสามารถเลือกไม่ทำก็ได้ แต่ถ้าไม่มีคะแนนการทำงาน ก็ไม่มีอาหาร และถ้าคุณไม่ได้รับการปันส่วนอาหาร คุณก็อาจจะอดตายได้

คนเกียจคร้านในหมู่บ้านหรือครอบครัวที่ไม่สามารถผลิตแรงงาน ไม่ว่าเหตุผลใดก็ตาม เมื่อคะแนนงานน้อยลง มูลค่าของปันส่วนที่พวกเขาได้รับนั้น ก็น้อยลงไป ไม่สมส่วนกับมูลค่าคะแนนของอาหาร เรียกคนกลุ่มนี้ว่าบัญชีกลับหัว หากเป็นคำพูดที่ไม่เพราะก็คือปลิง

ในทีมผู้ผลิต จะเยาะเย้ย พวกนี้เป็น "พลเมืองชั้นสาม" และเป็นตำแหน่งที่โงหัวไม่ขึ้น! จะต้องก้มหน้ารับคำดูถูกเหยียดหยาม

"ครัวเรือนที่ลงทะเบียนทำงานมีคะแนน" ก็จะเชิดหน้า ภาคภูมิใจ การมีรายได้ในบัญชี สามารถมีปีใหม่ที่มีชีวิตชีวา และยังสามารถซื้อตั๋วผ้าเพื่อซื้อผ้าและสวมเสื้อผ้าใหม่สำหรับบุตรหลานของตน

เช่นเดียวกับครอบครัวของ จ้าวซิ่วหลัน ครอบครัวมีงานไม่มาก แต่ก็ยังเป็นครอบครัวที่มีคนทำงาน ลำบากมากแต่ก็ไม่ถึงกลับอดตาย

จ้าวซิ่วหลัน รู้สึกไม่ค่อยดีเกี่ยวกับ หลี่ลี่ฮวนที่ไม่ทำงาน ทำไมแม่ลูกคู่นี้จึงขี้เกียจอยู่ที่บ้าน ขนาดเด็กที่อายุเท่าจ้าวซิ่วซู่ ยังต้องได้รับคะแนนงานที่บ้าน!

ไม่ เธอต้องคิดหาวิธี จะปล่อยให้แม่และลูกสาวขี้เกียจอยู่บ้าน ไม่ทำอะไรไม่ได้หรอก!

โดยไม่คาดคิด พอถึงเวลาอาหารค่ำ จ้าวซิ่วหลันก็พบโอกาส

วันนี้ จ้าวซิ่วหลัน ปฏิเสธมันเทศสิบหัวของหวู่จินหัว หม่าหยูเหม่ยต้องเป่าหูจ้าวเหว่ยกั๋ว กล่าวหาจ้าวซิ่วหลัน ว่าทำความผิดเป็นแน่ คงจะใช้ลูกในท้องเป็นข้ออ้าง

จ้าวเหว่ยกั๋ว เป็นคนที่คิดถึงลูกชายของเขา แม้ว่าเขาจะคิดว่าไม่ควรรับมันเทศสิบหัวของหวู่จินหัว แต่หม่าหยูเหม่ย ก็หิวจริงๆ และยังมีเด็กในท้องอีกที่ต้องการบำรุง 

ภายใต้การเป่าหูของหม่าหยูเหม่ย จ้าวเหว่ยกั๋วก็รู้สึกว่า จ้าวซิ่วหลัน ไม่ควรปฏิเสธมันเทศสิบหัวของหวู่จินหัว…

ขณะกินข้าวต้มที่มีไม่กี่เมล็ด จ้าวเหว่ยกั๋ว ก็กล่าวกับจ้าวซิ่วหลัน 

"ซิ่วหลัน ฉันได้ยินมาว่าหวู่จินหัว ส่งมันเทศสิบหัวมาให้เพื่อขอบคุณวันนี้ ทำไมเจ้าถึงปฏิเสธ ครอบครัวของเรามีอาหารไม่มาก ควรคิดถึงน้องในท้องป้าเหมยด้วย และเมื่อลูกก็ได้ทำความดี หวู่จินหัวก็ขอบคุณถือเป็นเรื่องสมควร!"

แก้ไข

อูอูเตา เป็นวาวาโถว มันคืออันเดียวกันแต่เปลี่ยนเป็นภาษาจีนกลาง