Episode 10 ป้องกันสิ! แต่กับเธอไม่

 

1อาทิตย์ต่อมา...ปิดเทอมจนได้! 

 

ขณะที่คุยกันกับภัทร

 

ไม่รู้ทำไมจู่ๆฉันก็ถาม

 

ฉัน : ภัทรแฟนของนายคนแรกๆอะซิงอยู่ไหม นายเคยได้กับแฟนปะ

 

ภัทร : ทำไมถึงถาม ก็ไม่เคย...ได้

 

ฉัน : อย่ามา....พูดความจริงเดี๋ยวนี้

 

ภัทร : โอเคๆ...ได้แล้วไม่ซิงนะ

 

ฉัน : ก่อนหน้าจะคบกับฉันนายไม่มีแฟนเหรอ!

 

ภัทร : ก็ ...พึ่งเลิกไม่นานเขาไม่ชอบคนสูบบุหรี่นะ....

 

(ทำเสียงเศร้าๆฉันฟังออก)

 

ฉัน : อ่อเหรอเสียใจด้วยนายคงเสียใจมากสินะ

 

ภัทร : ก็เปล่านะ ไม่ได้จริงจังขนาดนั้น! แต่คนนี้รักจริงครับ!

 

จู่ๆก็มาบอกรักทำเอาอึ้ง! เลย 

 

ภัทร : เงียบเลยเขินอ่ะดิ!

 

ฉัน : ปะ...เปล่าใครเขินยะไม่มี

 

ภัทร : จริงเหรอ!

 

ฉัน : ก็จริง! แล้วนายผ่านมาแล้วกี่คน

 

ภัทร : วันนี้ทำไมถึงถามเรื่องแบบนี้

 

ฉัน : ตอบไม่ได้ก็ไม่ต้องตายหรอก

 

(เหมือนจะงอนๆ)

 

ภัทร : ตอบได้สิ! ก็แค่แปลกใจ ก็ได้มาประมาณ6คนได้มั้ง!

 

ฉัน : โห้...จริงปะเนี่ย....ป้องกันบ้างไหม

 

ภัทร : ป้องกันสิ แต่กับวิไม่นะ....

 

ฉัน : ไอ้บ้า!

 

ใจมันเต้นทันที...ตึกตัก หวิวๆ

 

ภัทร : กับวิเขาจริงจังนะ

 

ฉัน : ละ...นายเอิ่มมม...เชื่อไหมว่าฉันยังเวอร์จิ้นอยู่!

 

(เหมือนจะกลั้นใจถาม แค่อยากรู้ว่าเขาคิดว่าเราเป็นคนแบบไหน)

 

ภัทร : ดูก็รู้ว่าเวอร์จิ้นและเขาคือแฟนคนแรกใช่ไหม!

 

(ดันถูกอีก ใบหน้าของฉันยิ้มออกมาทันที)

 

ฉัน : อืม!

 

ภัทร : ตอนนี้ครบกันมาก็6เดือนแล้ว หากเขาจะขอมีอะไรได้ไหม!

 

ฉัน ; ......

 

(ชะงักทันที แบบนี้มันเร็วไปไหม เขาจะแค่หลอกฟันปะ เคยได้ยินเพื่อนพูดหากผู้ชายได้เราแล้วมันจะไม่ค่อยสนใจเรา)

 

ภัทร : ไม่ได้ก็ไม่เป็นไรครับ!

 

(น้ำเสียงที่ฟังดูก็รู้ว่านอยด์)

 

ฉัน : แต่เรา....ยังไม่พร้อมนะ....เรากลัว

 

ภัทร : โอเคครับ งั้นเอางี้เนอะ... พอขึ้นมอ6 เทอมแรกวิจะยอมเราไหม

 

(ตอนนี้ปิดเทอมแรกเอง เหลืออีก1เทอม ก็โอเคจริงๆมันก็อยากจะลองแหละ )

 

ฉัน : อืม

 

ภัทร : โอเคไหม

 

ฉัน : อืม นายจะไม่ฟันแล้วทิ้งใช่ไหม

 

ภัทร : ขนาดนี้แล้วดูไม่ออกเหรอ เขารักเธอนะ

 

คำว่ารัก! มันพูดกันง่ายไปเหรอ! ต้องมีความรู้สึกอะไรถึงจะรู้ว่ารัก

 

ฉัน : ก็....ไม่รู้สิ พึ่งครบแค่6เดือนเอง ...เราพึ่งเคยมีแฟนนะ นายๆแป๊ปๆแม่เราเรียกนะ เดี๋ยวโทรไปนะ

 

ภัทร : อืม งั้นเราขอไปแทงสนุ๊กกับเพื่อนนะ 

 

ฉัน : โอเค แค่นี้นะ

 

ภัทร : ครับ รักนะจุ๊บๆ

 

หลังจากนั้นฉันก็วางสายไป

 

ปกติภัทรไปไหนจะบอกเราตลอด! แต่ไม่รู้มันจริงจามที่เขาว่าไหม เพราะในห้องเรียนของฉันมีเด็กที่อยู่ห้องเดียวกับภัทรด้วยเธอบอภัทรเจ้าชู้จะตาย คบผู้หญิงไม่ซ้ำหน้า....ใจไม่รู้จะเชื่ออย่างไหน เพราะการกระทำของภัทรคือเหมือนจริงใจกับเราฟังเราทุกอย่าง...เฮ้อออ!! หากวันไหนไม่ได้คุยกันใจฉันรู้สึกจะขาดอะไรไปนะ...วันนี้ก็ดันปิดเทอมวันแรกสะด้วย! ฉันคิดฟุ้งซ่านตลอด...แต่ก็ไปทำงานที่แม่ให้ไวจนเสร็จ คือล้างจานหุ้งข้าวนี้แหละ55555

 

จนทำเสร็จฉันก็ไม่กล้าโทรหาภัทรไม่รู้เขาจะว่างไหม ปกติเขาจะโทรหาตลอด ฉันแค่โทรไปบ้างบางครั้ง

 

13:00 น.

 

ฉันปล่อยให้เวลาเดินไปเรื่อยแต่ใจ'กระสับกระส่ายคิดไม่ตกว่าจะโทรดีไหม ภัทรก็ไม่ยอโทรอีก

 

เอาว่ะ ฉันสูดหายใจเข้าลึกๆกดเบอร์ภัทรที่ตอนนี้จำขึ้นใจแล้ว บอกแล้วอะไรที่ใช้ความจำฉันจะจำได้เร็วมาก555555

 

ฉัน : ฮะ..ฮัลโหล

 

(เมื่อปลายสายกดรับฉันก็กรอกเสียงตามสายไป)

 

...... : ไอ้ภัทรไม่ว่าง จีบหญิงอยู่! 

 

(เสียงใครไม่รู้ดังขึ้น ฉันเงียบทันที อาจจะเพื่อนภัทรมั้งปกติฉันไม่คุยกับใครนอกจากภัทรเพื่อนภัทรเคยขอคุยกับฉันเหมือนกันแต่ฉันไม่คุยด้วยไม่ใช่หยิ่งนะแต่ฉันไม่ชอบคุยกับผู้ชายแปลกหน้าที่ไม่สนิท)

 

..... : เธอฟังอยู่ไหมเนี่ย ไอ้ภัทรจีบสาวอยู่ มีไรจะพูดไหม

 

( เพื่อนภัทรคนนี้น้ำเสียงจริงจังมาก เหมือนเพื่อนข้างๆจะหัวเราะแค่มันแปลกที่ภัทรไม่พูดอะไรเลยฉันไม่ได้ยินเสียงภัทรเลย..ระ...หรือว่ามันจะจริง)

 

ฉันกดวางสายทันที ปิดเครื่องมือถือแล้วใส่ไว้ใต้หมอน...ขอบตาร้อนผ่าว ใจมันเจ็บแปลบๆ...ใจหล่นวูบเลย ฉันโดนหลอกจนได้นะ...

 

น้ำตาเอ่อล้นค่อยๆไหลอาบแก้มพลางนึกถึงใบหน้าชายผู้ที่ทำใหโกรธและรู้สึกดี ฉันนอนร้องไห้จนหลับไป

 

" วิทำอะไรอยู่..." เสียงอันคุ้นเคยดังมาข้างหลังฉัน 

 

" ซี...มาทำไรเหรอ! " 

 

ั

 

ฉันถามขึ้นเห็นหันมาเห็นว่าเป็นซีถือลูกฟุตบอลอยู่ ก็มาเล่นฟุตบอลสิ ฉันแก้เก้อได้การเกาท้ายทอย ใบหน้าของซียิ้มแย้มจนเห็นลักยิ้มที่มีข้างหนึ่งซึ่งข้างเดียวกับฉัน

 

เขาบอกใครมีลักยิ้มข้างหนึ่งยิ้มให้แฟนคนรัก ใครมีสองข้างไว้ยิ้มให้พ่อแม่อิอิ

 

" มาแตะบอล วิละมากับใครเหรอ! " 

 

" มาคนเดียว! นี้จะกลับละแต่หารถไม่เจอ! " 

 

แปลกๆนะ ทำไมถึงหารถไม่เจอ! งงในงง

 

" งั้นเดี๋ยวซีไปส่ง ไปครับ! " 

 

ซีจูงมือฉันทันทีโดยที่ฉันไม่สพบัดหรือผลักออกใดๆในใจโครตรู้สึกดี

 

" กอดเอวด้วยสิ เดี๋ยวตกนะ " 

 

สิ้นเสียงของซี รถมอไซค์เวฟไอสีแดงของซีก็

 

เคลื่ออนตัวออก ฉันเขินทำตัวไม่ถูก ซีเอามือฉันไปกอดเอวเขาทันทีเมื่อฉันนั่งนิ่งๆ

 

' ก๊อก ก๊อก ก๊อก ' 

 

ฉันลึมตาทันที! อะไรว่ะ

 

" ฮือ " ฉันส่งเสียง พยายามกระพริบตาปรับเสียงไฟที่เปิดในห้อง มืดแล้วเหรอ! เมื่อกี้ฉันคงฝันอีกแล้วสินะ...แต่ทำไมมันรู้สึกอบอุ่นใจมาก

 

" กินข้าว แม่ใช้ให้มาตาม" เสียงน้องชายฉันที่ยืนพิงประตูพูดขึ้น

 

" ออ กี่โมงแล้ว " 

 

" จะทุ่มหนึ่งละ หลับหรือตายว่ะ " น้องชายฉันพูดแล้วเดินออกไปดื้อๆ

 

" ไอ้นี้มึฃแช่งกูเหรอ ไอ้..แมนมึงนะเดี๋ยวโดน"

 

นี้และปากฉัน

 

   **************