Episode 7 เอาเบอร์เธอมา
หลังจากนั้นก็เปิดเทอมขึ้น มอ5
เปิดเทอมมาสองอาทิตย์แล้ว
" แกๆวันนี้ครูวิสาให้การบ้าน พรุ่งนี้วันเสาร์ไปทำกันไหม ที่ไหนดี ! " ตาถาม!
" งานกลุ่มเหรอ! มาทำที่โรงเรียนก็ได้ ! " ฉันพูด
" ไม่ แกนี้เชยจริงๆ ไปทำที่แบบมีวิวทิวทัศน์สวยดิ! "ตาพูด
" แกจะไปชมวิวหรือไปหาปู้ชายยะ " พรพูด
" เก่งมากเลยน้องพี่ จับมือหน่อยเร็ว! " ตาพูดดีใจพร้อมยื่นมือจะเช็คแฮนด์พรก็ทำตามอย่างงุนงงเล็กน้อย
" ตกลงว่า? " ฉันพูดขึ้นพร้อมจิกมองตา
" โธ่ เพื่อนถือว่าเปิดหูเปิดตาบ้างก็ดีนะ " ตาพยายามโน้วน้าวฉัน
" แล้วแต่เลย แต่ฉันไม่มีรถนะ "
" โอเคเดี๋ยวฉันไปรับแกก่อนแล้วเลยไปรับยัยพร "
ตาจะเป็นคนที่ชอบขับรถมอไซค์กลางแดดเปรี้ยงมาก ไม่แปลกใจใช่ไหมที่ตัวดำเกรียม55555
วันเสาร์ พวกเรานัดกับไปทำงานแถวบ้านยัยพรซึ่งวิวทิวทัศน์สวยธรรมชาติมากมีไม้หินอ่อนให้นั่งด้วย
ฉันกับพรก็เขียนรายงานหยิกๆแต่ตากับชะเง้อคอ มองไปมาเหมือนหาใคร
" แกนัดใครมาใช่ไหม! " พรคงเอ๊ะใจเหมือนฉันแหละ เลยถามออกไป
" ก็...เออนัดพี่ธิตนะ เดี๋ยวเขาจะซื้อขนมมาเลี้ยงพวกเราด้วย ! " ตาพูดยิ้มๆ
" ว่าแล้ว! " ฉันกับพรพูดพร้อมกัน
" แหม่ๆ พร้อมกันเลยนะ อิอิ "
หลังจากนั้นพวกเราก็นั่งเงียบๆ ทำรายงานกลุ่มกันไปเรื่อยๆ คือเขาให้เขียนอย่างเดียวห้ามใช้คอมพิวเตอร์
แว๊นนน แง๊นนน เสียงรถท่อดังเข้ามาใกล้ๆประมาณสองถึงสามคันเพราะเสียงดังไม่เหมือนกัน ฉันกลับคิดว่าหนวกหูมาก
" มาแล้วๆ " เสียงตาตื่นเต้นกว่าใครๆ
ซึ่งฉันไม่ได้สนใจคิดว่าเด็กแว๊นมันก็คือเด็กแว๊นอยู่วันยังค่ำนั้นแหละ... พรสะกิดฉันให้มอง ฉันเลยกะจะเงยมองนิดๆ แต่ว่า... มากันเป็นคู่ๆ รถที่จอดเป็นรถแต่งมีสามคันเป็นรถมอไซค์ทั้งนั้น
" คนนั้นพี่ธิตแน่ ! "พรกระซิบฉัน พวกเราพร้อมใจกันดูตาที่ยืนบิดไปมา
" น้องมานานแล้วเหรอ! " เป็นเสียงของผู้ชายที่สูงตัวคล้ำๆไว้ผมยาวแต่ผูกสูงไว้ด้านบน หน้าตาปานกลางแต่ว่าพูดเพราะดี
" คนนี้เหรอ! "ฉันพูดกับพร
" คงงั้นมั้ง แต่คนที่นั่งซ้อนท้าย! พี่ธิตอะหล่อเนอะ! "
พรกระซิบฉัน เรากระซิบไปมา เหมือนคนที่พรพูดถึงจะรู้หันมายิ้มแล้วเลิกคิ้วใส่พวกเราสองคน พร อมยิ้ม ส่วนฉันเฉยสะมากกว่า
" เขียนถึงไหนแล้วแก รีบๆหน่อยหน้าที่ฉันจะเสร็จแล้วนะ " ฉันรีบทักท้วงพร
" เออน่าา! ฉันก็ใกล้เสร็จแล้วแหละ เหลือแต่ของยัยตาไม่รู้จะเสร็จยัง! " คนที่ถูกเอ๋ยถึงหันมาพูด
" ไม่เป็นไรน่าแบ่งกันแล้วนิว่าใครทำตรงไหน เดี๋ยวฉันกลับไปทำที่บ้านก็ได้ "
ตาพูดแบบชิลๆ อ้าวว แล้วจะชวนออกมาทำรายงานทำไม ฉันแต่ได้คิดในใจไม่กล้าพูดเพราะตอนนี้เพื่อนแฟนยัยตาเริ่มทะยอยลงจากลงรถเดินมาหาพวกเราแล้ว
" พี่ธิต ขนมนี้ไว้ไหน " 1ในเพื่อนพี่ธิตพูดขึ้น คนนี้จัดว่าหน้าตาดีกว่าทุกคนในกลุ่มพี่ธิต
" วางไว้ที่หน้าน้องสองคนนั้นแหละภัทร! " พี่ธิตกับตาแยกไปนั่งจีบกันอีกทีแต่ก็ไม่ไกลใกล้ๆนี่แหละ ชี้มาที่พวกเรา
" ครับ! " พูดจบผู้ชายคนนั้นเดินตรงมาหาฉันกับยัยพร ซึ่งยัยพรระริกระรี้มากเพราะสะกิดฉันอยู่ได้ รำคาญมากบอกเลย
" เอานี้ขนม " ผู้ชายคนนั้นวางถุงขนมขนาดใหญ่น่าจะบรรจุขนมและน้ำมาเยอะ!
" ขอบใจนะ " พรพูด
" นั่งตรงนี้ได้เปล่า! " ผู้ชายที่ชื่อภัทรพูดทำให้ฉันละสายตาจากตัวหนังสือไปมองแต่ไม่ได้พูดอะไร ส่วนภัทรก็ยิ้มมาให้ฉันพลางเลิกคิ้วหนึ่งข้าง บอกเลยน่าตาดีจริงแต่ฉันก็กลับเฉยก้มเขียนต่อ
" นั่งสิ " พรเชื้อเชิญ ฉันเอาศอกทุ้งที่ท้องพร พรตวัดตามองฉันแบบเจ็บๆ
" นั่งด้วยคนสิ! " เสียงอีกคนทำฉันเงยหน้าอีกรอบ! ยัยพรยิ่งระริกระรี้ออกหน้าออกตาเลย เพราะคนที่นางนั่งหมายปองอยู่ตอนแรกไงที่นั่งมาคันเดียวกับพี่ธิตนั้นแหละ
" นะ...นั่งสิ เออ พี่ชื่ออะไรเหรอ! "
ยัยพรนี้นะ เหลือเกินมาก อายไหมที่ถามชื่อเขาก่อนนะ ฉันนี้อายแทนเลย
" ชื่อ เบียร์ครับ! " พี่คนที่พึ่งมาตอบ!
" ฮะ แฮ่มฉันก็นั่งอยู่ไม่เห็นถามอะ ....แต่ เธอ เธอ ชื่อไรเหรอ! "
ฉันกำลังเขียนหนังสืออยู่ผู้ชายที่นั่งตรงข้ามฉันเอามือมีตีหนังสือ พยายามเรียกฉัน ฉันเงยหน้าแบบไม่พอใจ
" เอามือออกดิ! " ฉันพูดเสียงห้วน
" สงสัยดุ555555 " และมันก็หัวเราะ ฉันรำคาญมากตอนนั้น
" พี่อย่าหยอกมันสิ ยัยนี้ชื่อวิ ส่วนตัวเขาชื่อพร อิอิ " พรแนะนำ
" ออ ฉันอายุเท่ายัยตานะไม่ต้องเรียกพี่หรอก! ฉันชื่อภัทรนะ "
" ยินดีที่ได้รู้จักน๊าาา! "
ยัยนี้ชักจะเกินหน้าเกินตา นั่งกันสักพักเพื่อนไปพี่ธิตอีกสองคนก็ทะยอยลงมานั่งที่พวกเรา มานั่งกินขนมเคี้ยวดังมากทำให้ฉันรำคาญ เก็บของใส่กระเป๋าแล้วลุกขึ้นยืนด้วยใบหน้าที่ไม่พอใจสุดๆ
" จะไปไหนอะ " ภัทรถามฉัน
" ไปที่ไม่มีพวกนายอะ รำคาญมากเขาจะทำงานเห็นไหม! "
" อ้าว แกจะทิ้งฉันเหรอ! ยัยวิ ยัยวิ ! " พรโวยวายแต่ปาก ไม่ได้ลุกขึ้นตามฉันมา
ฉันแยกมานั่งอีกทีซึ่งไกลกับพรและตาพอสมควร แต่ก็เห็นกันอยู่แหละ....
ฉันนั่งเขียนไปเรื่อยๆ ลมพัดเย็นดีจริง
แง๊นนน แว๊นนน
รำคาญเสียงนี้มาก มันเป็นอีกพวกมาขี่เวียนแถวนี้ หน้าตาแต่ละคนดูไม่ได้เลย ขี่รถเวียนพวกเราเลย ซึ่งฉันนั่งอยู่คนเดียวด้วย มันเลยเกิดกลัวขึ้นมาจะกลับไปนั่งที่เดิม ก็ไม่กล้าพวกมันเล่นขี่รถเป็นแถว ฉันทำไม่สนใจแต่ในใจสั่นกลัวมาก... จู่ๆพวกมันก็จอดรถ ฉันเก็บของใส่กระเป๋าทันทีลุกขึ้นยืน
" ฮะ แฮ่ม มาคนเดียวเหรอน้อง! " มันเดินมาดักทางฉัน
" ...... " ฉันเลือกทีจะเงียบไม่ตอแยพวกมัน ใจสั่นขาก็เริ่มสั่นตาม
" มีเบอร์ไหม ขอเบอร์หน่อย! " ฉันเงียบทำท่าจะร้องไห้...
" เฮ้ย!!! ไอ้หัวแดงมึงทำอะไรเขาว่ะ " จู่ๆภัทรก็วิ่งและตะโกน
" อ้าวว พี่ภัทรพี่มายุ่งอะไรด้วย ผมจะจีบสาวอย่าบอกนะว่าแฟนพี่แต่ผมเห็นเธอนั่งอยู่คนเดียวนะ "
ฉันนึกว่าคนตรงหน้าอายุน่าจะ20กว่า ที่ไหนได้อ่อนกว่าพวกเราอีกเหรอเห็นเรียกภัทรว่าพี่ แก่แดดเด็กพวกนี้
" ก็เออ กูกำลังจีบอยู่พอดีคุยกันไม่เข้าใจ เธอเลยเดินมานั่งคนเดียว " ภัทรพูดโกหกทำให้ฉันตวัดสายตามองภัทร ขี้ตู่อะ
" เหรอ! จริงเปล่าเธอ ! " เหมือนเด็กอ้วนดำคนนี้จะไม่เชื่อเลยถามฉันเพื่อยืนยันสินะ
" มะ.....ชะใช่ๆ ใช่ๆ " ตอนแรกจะตอบไหม แต่ภัทรขยิบตา ซึ่งไม่รู้อะไรดลใจให้ตอบว่าใช่ คงเพราะฉันอยากเอาตัวรอดจากเหตุการณ์ตรงหน้าด้วยมั้ง ดูเด็กนี้น่าจะรู้จักภัทรดีแหละ
" เหรอ! แต่พี่ภัทรกำลังจีบนิไม่ใช่แฟนสักหน่อย งั้นเอาเบอร์มาให้ฉัน ฉันจะให้เธอไป " เด็กนั้นจ้องฉันด้วยแววตาหื่นมองฉันหัวจรดเท้าแล้วเลียมุมปาก
" ฉัน ฉะ....รับปาก เอ้ยตกลงเป็นแฟนกับนายนะ ภัทร " จู่ๆฉันก็โพล่งออกไป ยอมบอกเป็นแฟนกับภัทรมันดีกว่าต้องให้เด็กนั่งมองแทะโลมหรือได้เบอร์โทรฉันไปดีกว่า! ภัทรทำหน้าตกใจเล็กน้อยก่อนจะยิ้มออกมา แล้วเอาแขนมาโอบคอฉันแสดงความเป็นเจ้าของทันที!
" ว้าาา เสียดายจัง พี่ภัทรหากวันไหนพี่เบื่อโทรบอกผมนะ ! "
ฉันอ้าปากเหว่อทันที ไอ้เด็กแก่แดด
" กูไม่มีวันเบื่อหรอก ไปได้ละพวกมึง! "
แง๊นนนน แว๊นนนนน
พวกมันขี่รถตามๆกันออกไป พวกเยอะเหมือนกันนะ
" พวกมันอะเจ้าถิ่นที่นี้ มาทีหลังก็ระวังกันบ้าง หากมาแต่พวกผู้หญิงระวังดีๆละ " ภัทรพูด
" เออ ปล่อยดิว่ะ " ฉันพูดห้าวๆ พยายามเอาแขนภัทรออกจากคอ
" ไม่! พูดจาไม่น่ารักเลยเรา ก็บอกพวกมันว่าเป็นแฟนฉันแล้วนิ 555555 เอาเบอร์มาสิ ! "
" ฉันก็แค่พูดไปงั้นแหละ เอาตัวรอดเป็นยอดคนฉันไม่ได้จริงจังนายอย่าคิดมากนะ "
" ห้ะ พูดเล่นๆเหรอได้ ฉันจะโทรหาไอ้หัวแดงให้มาหาเธอ " ภัทรพูดจบล้วงมือมือออกมากดๆ และฉันนึกขึ้นได้ว่าไอ้เด็กนั้นบอกว่าว่าหากเบื่อให้โทรหามัน งั้นภัทรกับมันก็คงมีเบอร์กันสิ
" โอเคๆ ฉันกดเลยเบอร์ฉัน 0899999911 " ฉันบอกเบอร์จริงๆของฉันไป และพึ่งนึกขึ้นได้ว่าทำไมไม่โกหกไปว่ะ ฉันคงกลัวแหละ5555 ไม่ทันคิด นายโทรไปได้เลยฉันไม่รับก็ได้นิ หลังจากนี้พวกเราก็คงไม่เจอกันหรอก55555
11-05-2564