Your Wishlist

รักนี้ที่รอคอย (เอาเบอร์เธอมา)

Author: ม่านฟ้า

วิ หญิงสาวพึ่งมีรักครั้งแรกก็ทุ่มสุดใจ ให้ทั้งกายและใจ แต่เขากลับนอกใจและนอกกาย แต่เธอก็ยังให้อภัยเพียงเพราะว่ารักเขาไปแล้ว แต่เมื่อมีครั้งแรก ครั้งที่สองสามก็ย่อมมีตามมา เธอจึงตัดใจเลิกขาด แต่ใครจะรู้ว่าเธอต้องเจอต้องพบปะพูดคุยกับเพื่อนร่วมรุ่น คนที่เจอหน้าแต่ไม่เคยคุยทั้งที่เรียนมาด้วยกันตอนประถม เขาหยอดเก่งแต่เขามีแฟนแล้ว มาดูกันว่าใครจะสามารถครอบครองหัวใจอันบอบช้ำดวงนี้ได้

จำนวนตอน : 99

เอาเบอร์เธอมา

  • 17/05/2564

Episode 7 เอาเบอร์เธอมา

 

หลังจากนั้นก็เปิดเทอมขึ้น มอ5 

 

เปิดเทอมมาสองอาทิตย์แล้ว

 

" แกๆวันนี้ครูวิสาให้การบ้าน พรุ่งนี้วันเสาร์ไปทำกันไหม ที่ไหนดี ! " ตาถาม!

 

" งานกลุ่มเหรอ! มาทำที่โรงเรียนก็ได้ ! " ฉันพูด

 

" ไม่ แกนี้เชยจริงๆ ไปทำที่แบบมีวิวทิวทัศน์สวยดิ! "ตาพูด

 

" แกจะไปชมวิวหรือไปหาปู้ชายยะ " พรพูด

 

" เก่งมากเลยน้องพี่ จับมือหน่อยเร็ว! " ตาพูดดีใจพร้อมยื่นมือจะเช็คแฮนด์พรก็ทำตามอย่างงุนงงเล็กน้อย

 

" ตกลงว่า? " ฉันพูดขึ้นพร้อมจิกมองตา

 

" โธ่ เพื่อนถือว่าเปิดหูเปิดตาบ้างก็ดีนะ " ตาพยายามโน้วน้าวฉัน

 

" แล้วแต่เลย แต่ฉันไม่มีรถนะ " 

 

" โอเคเดี๋ยวฉันไปรับแกก่อนแล้วเลยไปรับยัยพร " 

 

ตาจะเป็นคนที่ชอบขับรถมอไซค์กลางแดดเปรี้ยงมาก ไม่แปลกใจใช่ไหมที่ตัวดำเกรียม55555

 

วันเสาร์ พวกเรานัดกับไปทำงานแถวบ้านยัยพรซึ่งวิวทิวทัศน์สวยธรรมชาติมากมีไม้หินอ่อนให้นั่งด้วย

 

ฉันกับพรก็เขียนรายงานหยิกๆแต่ตากับชะเง้อคอ มองไปมาเหมือนหาใคร

 

" แกนัดใครมาใช่ไหม! " พรคงเอ๊ะใจเหมือนฉันแหละ เลยถามออกไป

 

" ก็...เออนัดพี่ธิตนะ เดี๋ยวเขาจะซื้อขนมมาเลี้ยงพวกเราด้วย ! " ตาพูดยิ้มๆ

 

" ว่าแล้ว! " ฉันกับพรพูดพร้อมกัน

 

" แหม่ๆ พร้อมกันเลยนะ อิอิ "

 

หลังจากนั้นพวกเราก็นั่งเงียบๆ ทำรายงานกลุ่มกันไปเรื่อยๆ คือเขาให้เขียนอย่างเดียวห้ามใช้คอมพิวเตอร์

 

แว๊นนน แง๊นนน เสียงรถท่อดังเข้ามาใกล้ๆประมาณสองถึงสามคันเพราะเสียงดังไม่เหมือนกัน ฉันกลับคิดว่าหนวกหูมาก

 

 " มาแล้วๆ " เสียงตาตื่นเต้นกว่าใครๆ

 

ซึ่งฉันไม่ได้สนใจคิดว่าเด็กแว๊นมันก็คือเด็กแว๊นอยู่วันยังค่ำนั้นแหละ... พรสะกิดฉันให้มอง ฉันเลยกะจะเงยมองนิดๆ แต่ว่า... มากันเป็นคู่ๆ รถที่จอดเป็นรถแต่งมีสามคันเป็นรถมอไซค์ทั้งนั้น 

 

" คนนั้นพี่ธิตแน่ ! "พรกระซิบฉัน พวกเราพร้อมใจกันดูตาที่ยืนบิดไปมา

 

" น้องมานานแล้วเหรอ! " เป็นเสียงของผู้ชายที่สูงตัวคล้ำๆไว้ผมยาวแต่ผูกสูงไว้ด้านบน หน้าตาปานกลางแต่ว่าพูดเพราะดี

 

" คนนี้เหรอ! "ฉันพูดกับพร 

 

" คงงั้นมั้ง แต่คนที่นั่งซ้อนท้าย! พี่ธิตอะหล่อเนอะ! " 

 

พรกระซิบฉัน เรากระซิบไปมา เหมือนคนที่พรพูดถึงจะรู้หันมายิ้มแล้วเลิกคิ้วใส่พวกเราสองคน พร อมยิ้ม ส่วนฉันเฉยสะมากกว่า

 

" เขียนถึงไหนแล้วแก รีบๆหน่อยหน้าที่ฉันจะเสร็จแล้วนะ " ฉันรีบทักท้วงพร

 

" เออน่าา! ฉันก็ใกล้เสร็จแล้วแหละ เหลือแต่ของยัยตาไม่รู้จะเสร็จยัง! " คนที่ถูกเอ๋ยถึงหันมาพูด

 

" ไม่เป็นไรน่าแบ่งกันแล้วนิว่าใครทำตรงไหน เดี๋ยวฉันกลับไปทำที่บ้านก็ได้ "

 

ตาพูดแบบชิลๆ อ้าวว แล้วจะชวนออกมาทำรายงานทำไม ฉันแต่ได้คิดในใจไม่กล้าพูดเพราะตอนนี้เพื่อนแฟนยัยตาเริ่มทะยอยลงจากลงรถเดินมาหาพวกเราแล้ว

 

" พี่ธิต ขนมนี้ไว้ไหน " 1ในเพื่อนพี่ธิตพูดขึ้น คนนี้จัดว่าหน้าตาดีกว่าทุกคนในกลุ่มพี่ธิต

 

" วางไว้ที่หน้าน้องสองคนนั้นแหละภัทร! " พี่ธิตกับตาแยกไปนั่งจีบกันอีกทีแต่ก็ไม่ไกลใกล้ๆนี่แหละ ชี้มาที่พวกเรา

 

" ครับ! " พูดจบผู้ชายคนนั้นเดินตรงมาหาฉันกับยัยพร ซึ่งยัยพรระริกระรี้มากเพราะสะกิดฉันอยู่ได้ รำคาญมากบอกเลย

 

" เอานี้ขนม " ผู้ชายคนนั้นวางถุงขนมขนาดใหญ่น่าจะบรรจุขนมและน้ำมาเยอะ! 

 

" ขอบใจนะ " พรพูด

 

" นั่งตรงนี้ได้เปล่า! " ผู้ชายที่ชื่อภัทรพูดทำให้ฉันละสายตาจากตัวหนังสือไปมองแต่ไม่ได้พูดอะไร ส่วนภัทรก็ยิ้มมาให้ฉันพลางเลิกคิ้วหนึ่งข้าง บอกเลยน่าตาดีจริงแต่ฉันก็กลับเฉยก้มเขียนต่อ

 

" นั่งสิ " พรเชื้อเชิญ ฉันเอาศอกทุ้งที่ท้องพร พรตวัดตามองฉันแบบเจ็บๆ

 

" นั่งด้วยคนสิ! " เสียงอีกคนทำฉันเงยหน้าอีกรอบ! ยัยพรยิ่งระริกระรี้ออกหน้าออกตาเลย เพราะคนที่นางนั่งหมายปองอยู่ตอนแรกไงที่นั่งมาคันเดียวกับพี่ธิตนั้นแหละ

 

" นะ...นั่งสิ เออ พี่ชื่ออะไรเหรอ! " 

 

ยัยพรนี้นะ เหลือเกินมาก อายไหมที่ถามชื่อเขาก่อนนะ ฉันนี้อายแทนเลย

 

" ชื่อ เบียร์ครับ! " พี่คนที่พึ่งมาตอบ! 

 

" ฮะ แฮ่มฉันก็นั่งอยู่ไม่เห็นถามอะ ....แต่ เธอ เธอ ชื่อไรเหรอ! "

 

ฉันกำลังเขียนหนังสืออยู่ผู้ชายที่นั่งตรงข้ามฉันเอามือมีตีหนังสือ พยายามเรียกฉัน ฉันเงยหน้าแบบไม่พอใจ

 

" เอามือออกดิ! " ฉันพูดเสียงห้วน

 

" สงสัยดุ555555 " และมันก็หัวเราะ ฉันรำคาญมากตอนนั้น

 

" พี่อย่าหยอกมันสิ ยัยนี้ชื่อวิ ส่วนตัวเขาชื่อพร อิอิ " พรแนะนำ

 

" ออ ฉันอายุเท่ายัยตานะไม่ต้องเรียกพี่หรอก! ฉันชื่อภัทรนะ " 

 

" ยินดีที่ได้รู้จักน๊าาา! " 

 

ยัยนี้ชักจะเกินหน้าเกินตา นั่งกันสักพักเพื่อนไปพี่ธิตอีกสองคนก็ทะยอยลงมานั่งที่พวกเรา มานั่งกินขนมเคี้ยวดังมากทำให้ฉันรำคาญ เก็บของใส่กระเป๋าแล้วลุกขึ้นยืนด้วยใบหน้าที่ไม่พอใจสุดๆ

 

" จะไปไหนอะ " ภัทรถามฉัน

 

" ไปที่ไม่มีพวกนายอะ รำคาญมากเขาจะทำงานเห็นไหม! " 

 

" อ้าว แกจะทิ้งฉันเหรอ! ยัยวิ ยัยวิ ! " พรโวยวายแต่ปาก ไม่ได้ลุกขึ้นตามฉันมา

 

ฉันแยกมานั่งอีกทีซึ่งไกลกับพรและตาพอสมควร แต่ก็เห็นกันอยู่แหละ....

 

ฉันนั่งเขียนไปเรื่อยๆ ลมพัดเย็นดีจริง 

 

แง๊นนน แว๊นนน

 

รำคาญเสียงนี้มาก มันเป็นอีกพวกมาขี่เวียนแถวนี้ หน้าตาแต่ละคนดูไม่ได้เลย ขี่รถเวียนพวกเราเลย ซึ่งฉันนั่งอยู่คนเดียวด้วย มันเลยเกิดกลัวขึ้นมาจะกลับไปนั่งที่เดิม ก็ไม่กล้าพวกมันเล่นขี่รถเป็นแถว ฉันทำไม่สนใจแต่ในใจสั่นกลัวมาก... จู่ๆพวกมันก็จอดรถ ฉันเก็บของใส่กระเป๋าทันทีลุกขึ้นยืน

 

" ฮะ แฮ่ม มาคนเดียวเหรอน้อง! " มันเดินมาดักทางฉัน

 

" ...... " ฉันเลือกทีจะเงียบไม่ตอแยพวกมัน ใจสั่นขาก็เริ่มสั่นตาม

 

" มีเบอร์ไหม ขอเบอร์หน่อย! " ฉันเงียบทำท่าจะร้องไห้...

 

" เฮ้ย!!! ไอ้หัวแดงมึงทำอะไรเขาว่ะ " จู่ๆภัทรก็วิ่งและตะโกน

 

" อ้าวว พี่ภัทรพี่มายุ่งอะไรด้วย ผมจะจีบสาวอย่าบอกนะว่าแฟนพี่แต่ผมเห็นเธอนั่งอยู่คนเดียวนะ " 

 

ฉันนึกว่าคนตรงหน้าอายุน่าจะ20กว่า ที่ไหนได้อ่อนกว่าพวกเราอีกเหรอเห็นเรียกภัทรว่าพี่ แก่แดดเด็กพวกนี้ 

 

" ก็เออ กูกำลังจีบอยู่พอดีคุยกันไม่เข้าใจ เธอเลยเดินมานั่งคนเดียว " ภัทรพูดโกหกทำให้ฉันตวัดสายตามองภัทร ขี้ตู่อะ

 

" เหรอ! จริงเปล่าเธอ ! " เหมือนเด็กอ้วนดำคนนี้จะไม่เชื่อเลยถามฉันเพื่อยืนยันสินะ

 

" มะ.....ชะใช่ๆ ใช่ๆ " ตอนแรกจะตอบไหม แต่ภัทรขยิบตา ซึ่งไม่รู้อะไรดลใจให้ตอบว่าใช่ คงเพราะฉันอยากเอาตัวรอดจากเหตุการณ์ตรงหน้าด้วยมั้ง ดูเด็กนี้น่าจะรู้จักภัทรดีแหละ

 

" เหรอ! แต่พี่ภัทรกำลังจีบนิไม่ใช่แฟนสักหน่อย งั้นเอาเบอร์มาให้ฉัน ฉันจะให้เธอไป " เด็กนั้นจ้องฉันด้วยแววตาหื่นมองฉันหัวจรดเท้าแล้วเลียมุมปาก

 

" ฉัน ฉะ....รับปาก เอ้ยตกลงเป็นแฟนกับนายนะ ภัทร " จู่ๆฉันก็โพล่งออกไป ยอมบอกเป็นแฟนกับภัทรมันดีกว่าต้องให้เด็กนั่งมองแทะโลมหรือได้เบอร์โทรฉันไปดีกว่า! ภัทรทำหน้าตกใจเล็กน้อยก่อนจะยิ้มออกมา แล้วเอาแขนมาโอบคอฉันแสดงความเป็นเจ้าของทันที! 

 

" ว้าาา เสียดายจัง พี่ภัทรหากวันไหนพี่เบื่อโทรบอกผมนะ ! " 

 

ฉันอ้าปากเหว่อทันที ไอ้เด็กแก่แดด

 

" กูไม่มีวันเบื่อหรอก ไปได้ละพวกมึง! " 

 

แง๊นนนน แว๊นนนนน

 

พวกมันขี่รถตามๆกันออกไป พวกเยอะเหมือนกันนะ

 

" พวกมันอะเจ้าถิ่นที่นี้ มาทีหลังก็ระวังกันบ้าง หากมาแต่พวกผู้หญิงระวังดีๆละ " ภัทรพูด

 

" เออ ปล่อยดิว่ะ " ฉันพูดห้าวๆ พยายามเอาแขนภัทรออกจากคอ

 

" ไม่! พูดจาไม่น่ารักเลยเรา ก็บอกพวกมันว่าเป็นแฟนฉันแล้วนิ 555555 เอาเบอร์มาสิ ! " 

 

" ฉันก็แค่พูดไปงั้นแหละ เอาตัวรอดเป็นยอดคนฉันไม่ได้จริงจังนายอย่าคิดมากนะ " 

 

" ห้ะ พูดเล่นๆเหรอได้ ฉันจะโทรหาไอ้หัวแดงให้มาหาเธอ " ภัทรพูดจบล้วงมือมือออกมากดๆ และฉันนึกขึ้นได้ว่าไอ้เด็กนั้นบอกว่าว่าหากเบื่อให้โทรหามัน งั้นภัทรกับมันก็คงมีเบอร์กันสิ 

 

" โอเคๆ ฉันกดเลยเบอร์ฉัน 0899999911 " ฉันบอกเบอร์จริงๆของฉันไป และพึ่งนึกขึ้นได้ว่าทำไมไม่โกหกไปว่ะ ฉันคงกลัวแหละ5555 ไม่ทันคิด นายโทรไปได้เลยฉันไม่รับก็ได้นิ หลังจากนี้พวกเราก็คงไม่เจอกันหรอก55555

11-05-2564
กลับหน้าหลัก ตอนก่อนหน้า ตอนถัดไป