Episode 6 เจอกันในฝัน (ใครเอ๋ย)

พอตอนปิดเทอมมันก็หน้าเบื่อแหละอยู่แต่บ้านทำอะไรเดิมๆซ้ำๆ ช่วยแม่ทำงาน...ตอนเช้าถึงเที่ยงพอตกบ่ายดูทีวี พอตกค่ำก็นอน วนเวียนอยู่แต่แบบนี้ ใครไม่เบื่อบ้าง!!!!

เมื่อคืนนอนดึกไปหน่อย เพราะอีเพื่อนตัวดีทั้งสองคนโทรมาประชุมสายและที่ตื่นเต้นตาประชุมสายกับแฟนให้พวกเราฟังด้วยซึ่งเป็นเด็กแถวบ้านพรนั้นแหละ จำได้ไหมพี่ธิตอะ พอเช้าต้องตื่นช่วยแม่ทำงานเสร็จ แม่จ้างนะ กลับมาอาบน้ำกินข้าว เที่ยงแล้วนอนเลย!!!! 

อืม อากาศดีชะมัดในโรงเรียนเก่าอะ...

" วิ มาคนเดียวเหรอ! " ฉันหันไปมองแล้วส่งยิ้มให้คนที่ทักฉันนั้นคือซี

" มากับมิวนะ ซีอะมากับใครเหรอ! " ซียิ้มแล้วตอบ

" มากับแฟนนะ " 

จู่ๆใจฉันกระตุกวูบ ฉันรู้สึกใจหวิวๆเมื่อซีเอ๋ยถึงแฟน

" อืม " ฉันตอบกลับไปแค่นั้นแล้วหุบยิ้ม 

" งั้นซีไปหาแฟนก่อนนะ " 

ซีเดินไปเรื่อยๆไปหาแฟนเขาที่ยืนหันหลังอยู่ ซึ่งฉันไม่เห็นหน้าหรอก

" ว้ายย!!!! งู " ฉันใจหายวาบ เมื่อได้ยินเสียงฉีๆ เมื่อก้มดูก็เป็นงู

" วิ เป็นไร " ซีวิ่งหน้าตาตื่นมาหาฉัน 

ฉันชี้ไปที่งูซึ่งมันกำลังเลื่อยผ่านฉันไป ซีฉวยไม้ได้ก็ตีมันจนตาย งูคือสัตว์ที่ฉันกลัวที่สุด ขนลุกขนพองเมื่อเจอ หากเห็นมันเลื่อยผ่านตรงไหน ที่ตรงนั้นฉันจะไม่เหยียบผ่านไปเลยกลัวมันจะกลับฉกอะ 

" เป็นไงบ้าง " ซีจับมือฉันถามด้วยความห่วงใย ใจของฉันมันรู้สึกอบอุ่นขึ้นมาทันที....

" วิ วิ อีวิ ตื่นๆ " เสียงดังอันคุ้นเคยดังขึ้น ทำให้ฉันสะดุ้ง ตื่น จากความฝัน !!!!!!

อ้าวฝันเหรอ เหมือนจริงมาก แม่ก็ไม่รู้อะไรขัดจังหวะจริงๆ.... ทำไมเราถึงฝันเห็นซีนะ... ฝันแบบนี้ มาหลายครั้งแล้ว คือที่เหมือนๆกันตอนฝันอะคือซีมาช่วยเรารอดพ้นภัยร้ายตลอดและดูเราจะสนิทกับซีมากในฝันอะ ไม่รู้ทำไม ทั้งทีเราไม่เคยคุยกันอีกเลยหลังจากเจอกันครั้งนั้น.....

" ว่าไงแม่ " ฉันจะโกนออกไปเมื่อไล่ความงัวเงียไปหมด

" มิวมาหาแก " แม่พูดแค่นั้นฉันก็ลุกขึ้นไปล้างหน้าแปรงฟันแล้วออกไปหามิวข้างนอกที่กำลังคุยกับพ่อแม่ฉันอยู่ รอบนี้น้องสาวของมิวนั่งรถมาด้วย

" มีอะไร " ฉันถามมิว 

มิวกวักมือให้ไปใกล้ๆแล้วกระซิบ

" ไปเที่ยวโรงเรียนนะ " 

ก็คงนัดพี่เอ็มตามเคย ดีเหมือนกันขี้เกียจอยู่บ้าน

" อืม " ฉันพูดกับมิวเสร็จก็เดินไปบอกแม่ที่นั่งอ่านหนังสือนิยายของฉันอยู่ คือแ่ฉันชอบอ่านนิยายที่ฉันซื้อมาด้วยแถมอ่านเก่งและเร็วกว่าฉันอีก555555

ณ โรงเรียน

" หวัดดีพี่เอ็ม " ฉันทักทายพี่เอ็ม

" ครับ มากินขนมสิพี่ซื้อมาเยอะแยะพี่เอ็มพูด

ฉันหันไปมองมิว มิวพยักหน้าฉันเลยเดินตามไป เมื่อหยิบขนมฟรีเสร็จฉันก็ปลีกตัวออกมานั่งอีกทีหนึ่งกับน้องสาวมิวชื่อมีน ปล่อยให้มิวกับพี่เอ็มจู๋จี๋กัน

" เรียนเป็นไงบ้าง" ฉันถามมีนแล้วแกะขนมกินไปด้วย ปกติฉันไม่ค่อยพกมือถือออกจากบ้านเพราะคิดว่ามือถือมันเชยไปเลยอายคนอื่น และวันนี้ลืมหยิบหนังสือนิยายมาอ่านเลย

" ก็ดี อิอิ " 

ฉันกับมีนก็ชวนคุยไปเรื่อยจน ใกล้จะบ่ายสาม

" พี่วิๆ " มีนเรียกฉัน ตอนนั้นฉันกำลังเล่นเกมส์ในมือถือของมิวอยู่ซึ่งฉันบอกให้มีนไปขอมา

" ทำไม ! " ฉันมองจออยู่เพราะกำลังเล่นเกมส์งูอยู่ เคยเล่นไหม งูต่อหางอะไม่รู้ชื่อเกมส์อะไรแต่ว่า5555

" พี่ซี พี่ซี " แค่ได้ยินชื่อฉันเงยหน้าทันที

"ไหนอะ " ฉันมองตรงหน้าไปทั่วแต่ไม่เห็น

มีนชี้ไปทีหลังฉันทำหน้ายิ้มๆ ฉันก็คิดว่าคงอยู่ไกลหัน

ควับไปมองอย่างเร็ว 

ปรากฎว่าซีเดินมาจวนจะถึงฉันแล้ว มาพร้อมกับนพและบีม แต่ไม่มีสีหนุ่มอะ

ฉันหันกลับทันที นั่งเกร็งๆหายใจเข้าลึกๆใจเต้นอีกแล้วงะ....

" ไง ! " ฉันจำได้ว่าเสียงนพ

ฉันแกล้งก้มหน้ากดมือถือเล่นเกมส์ต่อไป แกล้งไม่สนใจ

" ก็ไม่ไง55555 " มีนเป็นคนตอบแล้วหัวเราะ

" พาพี่สาวมาหาผู้ชายอีกแล้วเหรอน้องมีน " และเสียงนี้ก็คือเสียงของบีมนั้นเอง

" คะ อิอิ พี่ๆนั่งก่อนไหม " มีนคนเชื้อเชิญผู้ชายทั้งสามให้นั่งซึ่งฉันที่หูฟังอยู่ไม่ค่อยมีกระจิตกระใจจะเล่นเลย เล่นไม่ค่อยถูกเลย

" จะแพ้แล้วนั้น " แค่ได้ยินเสียงฉันถึงกับชะงักหันไปมองตามเสียง ซึ่งซีก้มตัวลงมามือเท้าที่เข่าไว้ก้มมองที่จอมือถือที่ฉันกำลังเล่นอยู่ ทำเอาฉันสตั้น คือมันใกล้ไปไหม ซีก้มหัวมาอีก

" มาเดียวเล่นให้ " ซีไม่ขอคำอนุญาตจากฉันเลย ซีฉวยมือถือในมือฉันไปอย่างง่ายๆแล้วนั่งลงใกล้ฉันก่อนจะกดเล่น ซึ่งตอนนั้นฉันนั่งเงียบๆนิ่งๆทำอะไรไม่ถูก คนที่เราฝันเห็นบ่อยๆอยู่ตรงหน้าเราแล้ว .... รู้สึกประหม่าสุดๆ

" ไอ้ซีขอตังซื้อขนมหน่อยของน้องมีนพวกกูกินจะหมดละ " 

" อยู่ในกระเป๋าใต้เบาะรถไปเอาสิ ซื้อมาเผื่อสองคนนี้ด้วย  วิและมีนจะกินอะไรสั่งเลย"

พูดทั้งที่ตายังจ้องมือถือและมือก็กดยิกๆอยู่!

" เอ่อ...เราไม่" ฉันจะบอกว่าไม่เป็นไรแต่มีนชิงตัดหน้าด้วยการบอกว่า

" ของพี่วิขอเป็นขนมเลย์นะ ส่วนของมีนของเป็นน้ำแฟนต้าละกัน " มีนคงรู้เหมือนกันว่าฉันชอบกินขนมเลย์

" โอเค อย่าพึ่งกลับละ " บีมพูดแล้วลุกขึ้นไปกับนพเหลือแค่ซีที่นั่งอยู่กับพวกเรา

" ชอบกินขนมเลย์เหรอ! " จู่ๆซีก็พูดขึ้น

" อะ...อืม "

" เดี๋ยวทีหลังจะซื้อมาฝาก ที่หอที่เราพักอะมันถูกมากเจ้าของหอไปเหมามาของที่โลตัสมันลดอะ" ซีพูด

" ดีเลยๆ ซื้อมาเยอะๆนะให้หนูด้วย" มีนพูดขึ้น

" โอเคเลย อะคืน "ซีคืนมือถือมิวกลับให้เราซึ่งเราเอามาดู สถิติที่ชนะมันขึ้นตัวเลขมากกว่าของฉันอีก555555

" มะ...มาทำไมเหรอ" ฉันถามซี คงไม่ได้มาหาฉันหรอกนะ  ใจจริงอยากถามเหมือนกันเอาเบอร์ไปทำไมไม่โทรมา แต่มันกระดากปากอายๆยังไงไม่รู้...

" ถามเราเหรอ "

ฉันพยักหน้า

" ก็มารอเล่นฟุตบอลแหละ" ซีตอบแค่นั้นก็เงียบแล้วหันหน้าออกไปที่สนามฟุตบอลทำให้ฉันเห็นแค่หลังของเขา! มันรู้สึกเหมือนจะคุ้นเคยและอบอุ่นขึ้นมาดื้อๆ...